Ik erken nog nooit een hele uitzending van het
televisieprogramma Jinek te hebben
gezien. Wel heb ik weet van een opvatting over journalistiek volgens welke je
nooit objectief kunt zijn en daarom beter je subjectiviteit kunt benadrukken.
Nu lijkt een
fragment uit deze talkshow een nieuw stadium in te
luiden.
Het ging over de voormalige CDA-politicus Camiel
Eurlings, om wie van allerlei
intiems te doen is dat tot op de bodem moet worden onderzocht door bevoegde
mensen. Bij Jinek heette hij echter ‘Kamikaze
Camiel’. Binnen een kwartier werd zijn doopceel gelicht door een mij onbekende tafelgast
die zich presenteerde als dieptepsycholoog van de Haagse stolp.
Wat hij over Eurlings wist te melden in samenspraak met
de presentatrice, die soms zelf antwoorden gaf als een expert, overtrof het
amerikanisme dat deze politicus scheen aan te kleven.
Eva Jinek zei ten overvloede dat iemand onschuldig is totdat
het tegendeel is bewezen en dat ze naar aanleiding van een aangifte een gesprek voerden. Dat noemde ze een ‘reconstructie’, die voortkwam uit praktische
beperkingen: Eurlings’ advocaat wilde niets zeggen, Eurlings kon niets zeggen
en de aanklaagster was ondergedoken.
Pas uit de toelichting op de website begreep ik wat er
scheelde. Over Eurlings stond onder meer te lezen: ‘Camiel
zwoor trouw aan de partij, maar toen het slecht ging met het CDA besloot hij
totaal onverwachts om te stoppen.’
Wacht even, ‘zwoor’ hij trouw? Hier wordt opgebiecht
dat de Jinek-redactie de man een
etterbak vindt. Een goed recht, daar niet van. Ik geloof alleen dat hier ook
de subjectieve journalistiek rechts gepasseerd wordt. Bevoegde mensen hebben daar wellicht
betere woorden voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten