Onderbruik

Dat in België reclameborden tweetalig kunnen zijn is, geloof ik, een voordeel. Dit in het kader van het zogeheten levenslang leren, dat me vandaag spelenderwijs bewust maakte van een taalverandering die geen vernieuwing lijkt. Het Franse intuition stond gebillboard als buikgevoel. Uiteraard moest je dat dan volgen, op een pad waarvan, ergens in de jaren negentig, ‘onderbuik’ het beginpunt was en ‘onderbuikgevoel’ een tussenhalte. Maar dat beweer ik zonder databanken, op mijn intuïtie.