O Wederkeer,
mogelijk uit het Duits van moeilijke denkers,
Opnieuw
heeft ING mijn taalgevoel dooreen weten te schudden. De bank stuurde me een
brief die vol in de remmen ging bij de aanhef:
Beste heer Kregting,
Ik geef
onmiddellijk toe gebiologeerd te zijn door registers. Maar hier heb ik navraag
gedaan bij de
wegkapitein, die gediplomeerd dubbel zoveel weet van taal en zowaar gelijk zag
in mijn navolgende, schier spontane reacties.
Op ‘beste’ komt een
vriendelijk-neutraal vervolg, zoals met een voornaam. Bij zakelijk verkeer ligt
dat lastig. Dan kan ‘meneer’ uitkomst bieden. Plenty kinderprogramma’s hebben zo’n
combinatie, en er is een
literaire traditie van. (Ongeloofwaardiger klinkt ‘mijnheer’.)
De dienstdoende briefschrijver
kan ook zijn begonnen met ‘heer’. Dan geeft de voorhef naar mijn aanvoelen wederom
slechts één oplossing: ‘Geachte’.
De ING doet bij
mijn monde van zijn Directeur Klantenservice
hier dus aan een registerclash. Mij zou het benieuwen waar die vandaan komt en
wat ze beoogt. De tweede vraag zou een intentieproces voeren, onfijn. En de
kwestie van afkomst?
Mijn
toekomstvoorspelling van de taal gaat meer in de richting van een
ontnederlandsing dan van een verengelsing, maar ik kan me hier indenken dat een
bepaald ritme vanuit ‘dear sir’ het patroon van de aanhef heeft gedomineerd.
Compris?
Met eerbiedwaardige
groetjes, was gezegend,
(…)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten