War is over?

Wat een bericht, eigenlijk. Van officiële zijde wordt bevestigd (door de minister van Buitenlandse Zaken) én ontkend (door het Pentagon) dat de postbushiaanse regering geen gebruik meer maakt van de notie war on terror. Ongetwijfeld zal er nog wat vergaderkoffie voor vloeien, maar zou De Ander het niet langer gedaan hebben, tenminste niet per definitie?
Het blijft aardig de wereldwijsheden van George Bush jr. af te meten aan het feit dat hij in de lange jaren tot zijn presidentschap zelden de provinciegrenzen overschreed. Ter zake kan hij dan koffiehandelaar Batavus Droogstoppel de hand schudden, sowieso een prototype van een neocon: ‘ik houd niet van arme menschen, omdat er gewoonlyk eigen schuld onder loopt, daar de Heer niet iemand verlaten zou, die hem trouw gediend had. (…) Armen moeten er zyn, dit is noodig in de maatschappy, en ’t is Gods wil.’
De provincie Texas is nog geen tien keer zo groot als de Lage Landen bij elkaar, maar er wonen wel ongeveer evenveel mensen. Ook moet nog even bewezen worden dat iemand die vele windstreken aaneen heeft geknoopt afgewogener besluiten neemt.
Zou de war on terror patoisgewijs eveneens ter discussie hebben gestaan onder Bush’ beoogde opvolger McCain? Diens running mate was volgens Naomi Klein een representant van de blanke arbeidersklasse die door hard werken omhoog kwam, maar monddood moest blijven. Niet voor altijd! Fictie en werkelijkheid naderden elkaar ineens: ‘Als je al je hele leven lang koffiezet, moet het wel heel fijn zijn als je je even kunt inbeelden dat je aan het hoofd staat van de vrije wereld.’
Wel beweerde Klein dit vanuit een luxepositie, indien ik geloof hecht aan de dankbetuiging in No Logo, waar voor de finishing touch van de deprimerend lange lijst onmisbaar gebleken personen echtgenoot Avi lof krijgt toegezwaaid omdat hij haar jarenlang ’s morgens stapels krantenknipsels uit de economische katernen bracht alsmede een kop koffie.
Ongelijkheid moet er dus zijn? Of bestaat er gelijkheid in het behalen van doelen en liggen de graduele verschillen ergens tussen ‘ten koste van’ en ‘met hulp van’ en ‘samen met’? Dan is elke homo sapiens een Droogstoppel, een Bush en evengoed een Klein, zeker als de privé-economie, onder referte naar verantwoorde zware jongens, wordt verklaard vanuit het fenomeen risico: ‘de mogelijkheid van een financiële ondergang zorgt voor een morele fundering van de winst’.
Overigens lijkt in de vervangende term Overseas Contingency Operation het eufemisme hoofdaandeelhouder. De uitvaardiger ervan blijft hoe dan ook de administration. Moet er voor de meest realistische inschatting van dat specifiek Amerikaanse begrip gewoon letterlijk worden terugvertaald?