Readymade (bijna)

Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door. Tot het punt dat de hele tekst weer opnieuw begint. Dit is faketekst. Deze tekst wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door. Tot het punt dat de hele tekst weer opnieuw begint. Dit is faketekst. Jij nog koffie? Deze tekst wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door. Tot het punt dat de hele tekst weer opnieuw begint. Dit is faketekst. Jij nog koffie? Deze tekst wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is. De faketekst is dus een tekst die eigenlijk nergens over gaat. Het grappige is, dat mensen deze toch vaak lezen. Zelfs als men weet dat het om een faketekst gaat, lezen ze toch door. Tot het punt dat de hele tekst weer opnieuw begint. Dit is faketekst. Deze tekst wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is.

(Na een kennismaking klinkt soms ten afscheid: ‘Zullen we eens afspreken om ergens te gaan koffiedrinken?’ Mag daaraan in deze context geen verplichting kleven, het zegt wel dat het eerste treffen voor herhaling vatbaar was én dat de voorgestelde drank woorden faciliteert. Meer woorden, leuke en trefzekere, want alles kan nog alle kanten op. Koffie weet die ban echter eveneens te breken wanneer de stemming ongemakkelijk is, of verlegenheid een ruimte in bezit neemt, men zich moet instellen op volkomen onverwachte, a.h.w. paradigmatisch nieuwe feiten – bij een tekort aan woorden.
Hoe ook, het decor zal niet snel een bruin café zijn dat, bij dubieus koffiepeil, geschikter is om het geanimeerd op een zuipen te zetten. Wel een grand café dat, met alle lifestylekloterij van dien, enige onberispelijkheid wil ademen, opties, belofte. Ik kan daarom niet helemaal instemmen met filosoof Awee Prins: ‘Wat rest ons, weeskinderen van de waarheid, kinderen van het uitgesloten derde, post-moderne “marge-kramers” van dat wat is? In een helverlicht grand-café nipt de hedendaagse mens, met niet anders te vrezen dan een zachte dood, aan een campari-soda, terwijl op het podium onder een grote palm het combo Peggy Lee and the Metaphysics “Is that all there is?” speelt.’
Bovenstaand fragment is trouwens een bij de aanbouw van websites voor het woordbeeld gebruikte Lorem Ipsumtekst. Klank- en contaminatiegevoeligen horen daar ‘lorum’ in, te verklaren uit delirium, een staat van woordbalkerij die exclusief door drank wordt veroorzaakt. Thans sluiten wij zulke oren voor het feit dat slappe koffie in het Noord-Brabants ‘loerie’ blijkt te heten.)