Raatmoment (2)

Toen we ons huis in gebruik wilden nemen, wisten we ons gesteld voor een rare keuze. In de deur van het jarendertigpand zit een gietijzeren klepje met de geciseleerde letters BRIEVEN, terwijl met hetzelfde doel buiten een redelijk nieuwe metalen bak van Brabantia hangt die van een bijna schunnige lelijkheid is. Weg daar dus mee? De klep zorgt voor relatief opmerkelijke tocht en biedt toegang aan ranke envelopjes, in de bak passen met gemak de Bunte Illustrierte en een paar boeken – en een Vlaams postkantoor, waar vergeefs aangeboden stukken kunnen opgehaald, is het voorgeborchte van de hel.
We dichtten de klep aan de binnenkant.
Wel beschikten we voor de buitenbrievenbus slechts over één piepkleine, breekbare sleutel, die ik maar heb laten kopiëren. De verbluffend goed geoutilleerde en gesorteerde sleutelmaker bleek dat niet zelf te kunnen. Ooit was ons brievenbakmerk kwaliteit, zei hij, maar toen moesten de winsten omhoog en zocht het voor elk onderdeel de goedkoopste oplossing. De productie van het slot werd de ene keer uitbesteed aan Oost-Europa, de andere keer aan Azië. De kwaliteit van de spotprijslevering was navenant en voor reproductie schier onnavolgbaar.
Behalve zijn handmatig te bedienen machine had de sleutelmaker een computer, waarvan de naar verluidt peperdure software voortdurend vernieuwd moet worden om alle typevarianten te kunnen blijven volgen. Hij tikte getallen in voor onze sleutel en het significante uiteinde ervan verscheen, als was het een vingerafdruk van een asielzoeker, uitvergroot op het scherm. Na vergelijking met het origineel gaf de sleutelmaker de computer opdracht een metalen mal bij te laten slijpen op een derde, volledig automatisch apparaat. De sleutel die vervolgens uitgepoept werd is ironischerwijs tweemaal zo duur als de ambachtelijk vervaardigde en zal sneller kapotgaan.
Als van nature bovendien verliesbekwame bakgebruikers mogen wij binnen afzienbare tijd ‘de kostenafweging’ maken of we weer de sleutel laten bijmaken, het slot laten vervangen of de hele brievenbus. Van Brabantia? Of blijven we daarvan verschoond want is in de niet-virtuele hoedanigheid het fenomeen post of brief aan het uitsterven? Hallo? Hallo!