Doorklikkenderwijs dringt het tot mij door dat vier maanden geleden, op 13 september 2014, Cees Meerman overleden is, drummer in de beroemdste en onovertroffen bezetting van Herman Brood & His Wild Romance.
Gedecideerde kwalificaties, al zeg ik het zelf, maar er valt niet aan te ontkomen. Gelukkig is op deze blog al geboekstaafd dat Meerman, mede door zijn backing vocals, de absolute aandrijver van die band was. Van zijn voorgangers en opvolgers verschilde hij dat hij wat ik maar noem rond drumde. Meerman maakte zijn zinnen af. In het fameuze concert in de Prinsentuin te Leeuwarden viel tijdens ‘Still Believe’ de gitaar uit en stopte de band pas echt toen de drummer, Cees Meerman, een bekkenslag gaf op de eerste tel.
Tevens speelde hij rond in de zin dat hij het tempo van de liedjes organisch maakte. Eerder een hartslag dan een metronoom produceerde Meerman. Hij kon hangen in de muziek, zodat er te dansen viel. In de film Cha Cha zit zogezegd een levensechte live-uitvoering van ‘You Can’t Beat Me’, waarin de Wild Romance toont wat het was: een funkbandje, klaar terwijl u wacht. En daarvan was Meerman dus de aandrijver.
Op de legendarische elpee Shpritsz is uitgebreid teruggekeken, waarbij wat betreft Meerman werd opgemerkt dat hij met één hand zestienden kon slaan op de hihat. Daarvan was ‘Doreen’ het bewijs. Maar het pakte mij pas echt in wanneer hij het trucje op het bekken uitvoerde en er een soort zesachtste leek te ontstaan, recht door de vierkwarten heen waarmee de Wild Romance het collectieve geheugen in denderde. Hoor Meerman aan het begin van het jamsessieachtige ‘Phoney’ op de live-elpee Cha Cha na de gitaarsolo, wanneer Brood het zelf eventjes over probeert te nemen op piano.
Shpritsz begint uiteraard met ‘Saturday Night’, dat zelfs de Billboard 100 heeft gehaald. Het nummer laat zich direct herkennen aan de eerste drie gitaarakkoorden op dezelfde grondtoon. Daarover heeft de bassist zich jaren later uitgelaten:
By the way: Cees Meerman, die ook een beetje gitaar speelt, beweert dat hij dat riffje ooit aan Dany heeft laten horen. Terwijl Dany zegt dat die klanken ontstonden toen hij zijn instrument aan het stemmen was. Ja, haha, natuurlijk staat er ‘Lademacher/Brood’ achter de titel. Zoals bij zoveel nummers.
Voor mij is Shpritsz vooral het album waarop ‘One (of a Kind)’ staat – waarop Meerman de hoofdrol speelt. De elpee werd begin 1978 in een razend tempo opgenomen. Toenmalig verslaggever van Muziekkrant Oor, Paul Evers, was er getuige van dat louter de drummer spelbreker was: ‘te gek jongens, zullen we het nog een keer overdoen? Waar iedereen dan weer volledig op flipte, maar achteraf bleek dat hij op een heleboel punten toch wel gelijk had’.
Evers beschrijft dat het diep in de nacht is wanneer de opnames worden gestaakt en Meerman hem met de leadzanger zelve naar Den Haag rijdt. Naar goede gewoonte heeft Brood een verbandtrommetje mee van de ANWB, waarop met rode letters Veilig idee staat, en waarin een spuit zit, naalden en speed. De ster heeft al hele verhalen tegen de taperecorder gedaan als hij plots stopt:
‘Hé man, wat stinkt het hier vreselijk.’ Klopt, Kees blijkt stront aan zijn schoenen te hebben. We staan nog niet goed en wel stil of felle koplampen dringen zich door de achterruit naar binnen. Politie, twee man sterk. ‘Heren, wat moet dat?’ Kees heeft het raampje opengedraaid. Brood antwoordt snedig met ‘hij heeft stront onder zijn schoenen, mijnheer.’ En hopla, de hand aan de holster, het pistool is al gericht. ‘Ja broer, stap er maar uit’. Kees moet eruit, zowel voor hem als voor zijn schoenen’.
Hierna zou er voor de klassieke Wild Romance nog één winter komen, die elders de geschiedenis is ingegaan als de Winter of Discontent.
Enfin. Opa vertelt. Het is raar over iemand te schrijven, die een betrekkelijk lang leven leidde waarvan een periode van iets meer dan twee jaar bij velen nog in de borst klopt. Daarbij sprong Meerman bovendien niet meteen in het oog, dat immers gericht was op de zanger die, bij een andere uitvoering van ‘Phoney’, voor Rockpalast, grapte dat de drummer was ‘ausgeselektiert uit zwei Kandidaten’.
Toch valt er veel over Meerman te zeggen, niet het minst over zijn solowerk. Hij maakte met gitarist Erwin van Ligten twee cd’s, die hem laten horen als zanger, oneindig melancholisch. Zoals in 2007, op Up to You!
Naschrift
Een jaar eerder was Antony Del Monte Lyon overleden, een andere drummer uit Broods begintijd. Vreemd genoeg heb ik vooral een herinnering aan een hilarische lezersbrief die hij in de al vermelde Muziekkrant Oor schreef, over een recensent die Palombit heette.
Goeie stem en kon goed zingen en ook gitaar spelen en drummen tegelijkertijd. Doe dat maar eens na. Het lijkt maar zo 1vouding is het niet. Vroegere muziekles van een muziekleraar aan school hebben mij eerder afgeknapt dan dat je ervan opgeknapt. Iets van het zelf of de natuur komt er niet in uit en dan gaan ze aan alles dat wat iemand eigen is aan voorbij. het is net wat Dirk Vermey zegt met alleen een zonnebril en een limo ben je er nog niet en alsof dat al maakt dat je al een rock and roll artiest bent terwijl het in je natuur en in je genen mot zitten. Zoiets ben je of ben je niet. Zie het als faunavervalsing, als je een dier in een omgeving zet waar het niet thuis hoort dan merk je dat en hoe kan iemand zich hier dan gelukkig mee voelen als je dat moet spelen als het dan niet van binnen uit komt. Van dat je de schijn moet ophouden en kun je dat en voor hoe lang? Je krijgt geen lucht en het lijkt als onecht als plastic en verrot. het is gewoon niet natuurlijk meer maar vervalst. Iemand heeft zich zelf dan vervalst door het maar te spelen. Zoiets gaan mensen merken en dan krijg je zeker een bepaald soort publiek. het lijkt wel alsof je je ziel dan wel aan de duivel hebt verkocht. Ik denk dat je geen echte fans mee hebt of geen trouwe aanhang. dan spat het uiteen en gaat het corrumperen verbasteren maar als het in je genen zit dan is het onverbreekbaar eigendom van je zelf. . .
BeantwoordenVerwijderenVan de chemie en de wisselwerking en van werken maag. Werkplezier. Er voor gaan. In sommige band bestonden wel eens egoproblemen of onenigheden maar deze samenwerking ging van zelf. Het leek alsof ze veel begrepen en alsof niets menselijk hun vreemd was. Als je uit je natuur gehaald bent en komt dit in tegen dan merk je het verschil van dat er ook nep mensen zitten die van je willen halen en profiteren want dan zijn ze zeker niet echt. Van die predators die van je willen komen halen en het is wat het hun oplevert zonder dat je er iets voor terug krijgt. Het lijken dan wel souleaters die je ziel willen overnemen. Als je niet genoeg met je zelf in verbinding zou staan kunnen ze vat op je greep op je krijgen. Het is alsof je elkaar niet hoeft uit te leggen bij zo"n samenwerking of ze begrijpen elkaar wel om tot samenwerking te komen.
BeantwoordenVerwijderen